In de VS riskeren mensen die hun huis verlaten vaak hun leven, vooral als ze in een arme buurt wonen. De dreiging komt soms van gevaarlijke criminelen, maar nog veel vaker van de politie, die elke inwoner als een gevaarlijke crimineel behandelt. De lijst met slachtoffers is ondertussen te lang om hier op te sommen, maar een recent voorval heeft toch in het bijzonder mijn aandacht getrokken.
Op 23 augustus 2020 werd Jacob Blake door de politie van Kenosha in Wisconsin neergeschoten. Volgens sommige bronnen probeerde hij tussenbeide te komen in een ruzie. Volgens de politie had hij een mes, maar geen enkele getuige bevestigt dit en het is ook niet te zien op de beelden die een omstaander heeft gefilmd. Hopelijk zullen die details tijdens het onderzoek nog naar boven komen, maar veel kan ik daar niet over zeggen. Ik was er tenslotte niet bij. Wat mij vooral interesseert, is wat de politie precies heeft gedaan. Blake opende de deur van zijn auto en leunde naar binnen om iets tegen zijn kinderen op de achterbank te zeggen. Op dat ogenblik greep een agent hem vast en schoot vanop die korte afstand zeven keer op hem. Hij werd door vier kogels geraakt en hij ligt momenteel in het ziekenhuis. Hoewel hij volgens de behandelende artsen verlamd is, vond iemand het toch nodig hem met handboeien aan zijn ziekenhuisbed vast te maken, waarschijnlijk een beslissing van een vrome gelovige die wil vermijden dat Christus zou verschijnen om de Bijbelverzen in Marcus 2, 9-12 te herhalen.
Men kan zich veel vragen bij dit politieoptreden stellen. Hebben deze agenten zich door racistische vooroordelen laten leiden? Waarom is er zo veel racisme in de VS? In welke mate worden mensen met duidelijk racistische ideeën tot de politieopleiding toegelaten? Bereidt de opleiding agenten eigenlijk wel goed voor om hun taken uit te voeren? Dat zijn geen onzinnige discussiepunten, maar ik wil een heel andere vraag stellen, een vraag die velen op het eerste gezicht misschien nogal eigenaardig zullen vinden.
Waarom bewijst dit voorval dat we van de meeste racisten eigenlijk niet zo veel te vrezen hebben?
Het antwoord op die vraag vinden we in feite in een andere vraag. Waarom is Jacob Blake niet dood? Hij is vanop een afstand van minder dan vijftig centimeter neergeschoten. De meeste agenten dragen wapens met een hoog kaliber, van .38 tot 9mm [1]. Er is zeven keer geschoten, maar drie kogels hebben hem gewoon gemist, gelukkig zonder anderen in de buurt te raken. Hoe kan dat allemaal gebeuren? Als een getrainde professional vanop die korte afstand een relatief groot doel, in dit geval een mens van gemiddelde lichaamsbouw, wil raken met een wapen dat grote schotwondes veroorzaakt, zou Jacob Blake nu morsdood moeten zijn. Dat hij dit heeft overleefd, toont enkel aan dat de agenten niet helder van geest waren. Zij hebben niet geschoten omdat ze het nodig vonden Jacob Blake te doden. Zij hebben geschoten in een vlaag van paniek en hun angst was zo groot dat ze zelfs vanop ocharme een halve meter afstand niet meer in staat waren te mikken.
De conclusie is duidelijk. Deze mensen kunnen de druk die bij hun job hoort gewoon niet aan. Het kleinste risico verandert hen in panikerend om zich heen zwaaiende drenkelingen die niet meer helder kunnen denken, laat staan rationeel kunnen handelen. Ze hebben misschien grote geweren, maar het blijft een bende sukkels. Als die racisten echt een grote dreiging vormden, zou er slechts een enkele kogel zijn afgevuurd en zou Jacob Blake meteen dood zijn neergevallen.
In Kenosha wordt ondertussen driftig geprotesteerd tegen deze zoveelste schietpartij. Ik stel voor dat de betogers gewoon naar de politieagenten stappen en hen beginnen uit te lachen met hun eigen incompetentie. Ze moeten hen geen pamfletten geven die op het belang van zwarte levens wijzen, maar reclamefolders van lokale psychologen die zich specialiseren in stress management.
--------------------------
[1] Dit betekent natuurlijk niet dat de betrokken agenten in Kenosha een standaardwapen op zak hadden. Die details ken ik niet, maar dit artikel toont aan dat de meesten wel kiezen voor iets wat we nog het best als een draagbaar kanon omschrijven. Deze wapens maken gaten tussen 9 en 11,4 millimeter en reizen met gemak doorheen heel het lichaam om er aan de andere kant weer uit te komen.
